Mustakil var olan varlik ve materyalizm

[evrensel-insan]

Materyalizm, yanlis bir onculden yola cikar. Bu oncul, mustakil var olan varligi bir axiom olarak alir ki; bu axiomla yola cikista, mustakil var olan varlik "yoktur" diyen, pozitivizme-olumluluk-ters duser.

Buradaki olmasi gereken, oncul ise; mustakil var olan varligin varligidir. Iste materyalizm, basta bu onculu goz ardi etmektedir. Bu goz ardi edis, materyalizmi, bir ikileme sokar. Bu ikilem:mustakil var olan varligin,ya dissal-gorunussel-, ya da icsel-ozsel-olabilecegi, ikisinin birden olamiyacagi yanlisidir. Bu yanlistan, dissal'i-gorunusseli- tercih ederek; icsel'i-ozseli- tercih eden idealizm den ayrilir. Burada ki, dogru oncul ise: mustakil var olan varligin, ne dissal-gorunussel; ne de icsel-ozsel- olmadigi, ikisinin de bir uclemin parcasi oldugudur.

Ikinci, goz ardi ettigi sey ise, kavramdir. Yani, evrenseller konusuna girmez. Bu konu da ise; gercek varliktan yola cikar. Ki bugun, evrensel temelde gercegin ne oldugu, ortak bir bicimde ortaya konamamaktadir. Burada, idealizmle, ayni kefeye dusen, Conceptualizm-kavramcilik-ve pozitivizm le ayni kefeye dusen, nominalizm- isimcilik, ayni yanlis onculden yola cikmaktadir.

Bu oncul de:"gercek" varligin, ya oznel ya nesnel olabilecegi, ikisinin birden olamayacagidir. Burada, materyalizm; evrenselleri sadece nesnele indirgeyerek, realizm-gercekcilik-'le ayni kefeye duser.Burada ki, dogru oncul ise:Evrensellerin, var oldugu ve ne sadece nesnel; ne de sadece oznel olarak degil; hem oznel, hem nesnel olarak var olduklaridir.

Gorundugu gibi, materyalizmin, hatasi bir karsitlik temelindeki ikilemden, sadece birini secmeye kendisini zorlamasidir. Yani kisaca:uclemi-madde-dusunce-kavram-gorememesidir. Bu uclemi goremedigi icin; sadece dissal-gorunussel ve nesnel yanasir. Dialectic sayesinde, dusunceyi, bir "ikincil" olarak, maddeye eklese bile,-oznele-insanoglu-ait olan ve dusunceden cikan kavrami ve o kavrami veren dusunceyi tasiyani-ozneli- goz ardi eder

O zaman, nasil degerlendirmeliyiz? Birincisi, mustakil var olan varlik vardir. Bu varlik ne dissal-gorunussel-; ne de icsel-ozsel-dir. INDIVIDUAL-TEK,BIR-POZITIF-OLUMLU- ve POINT-NOKTA-dir.Yani UCLEMDIR.
Ikincisi, gercek varlik, yani evrenseller kavramlardir. Kavramlar, dusuncenin mustakil var olan varligi algilamasiyla dusuncede olusur. Dolayisiyle, kavramlar, HEM OZNEL, HEM DE NESNEL OLARAK GERCEKTEN VARDIR. Materyalizm, dusunceyi ikinci plana itmekten-yani madde ile yan yana koyamamaktan-dolayi, hem kavrami,-dusuncenin olusturdugu- hemde ozneli-dusuncenin sahibi-ya gozardi etmekte, ya da red etmektedir.

Ayrica, ozneli gale almayarak; kendi dialektigine de ters dusmektedir. Bu linear-cizgisel- ve lateral-dis yan-dusunemeyen, materyalizmin; juxtapositional-yansal pozisyonlama-davranisindan da uzak tutar.

Cunku, materyalizm, teke- bire, yani noktalamaya endekslidir. O yuzden, ne kesisenleri ayirabilir, ne de ozdeslesenlerin neler oldugunu dusunebilir. Bu aliskanligindan dolayi, inatla madde de israr eder. Dusuncesinin siniri da, var-yok temeline endekslidir. Dusunceye "yok" diyemeyecegi icin de, ve once maddeyi tercihinden dolayi; diyalektikle, dusunceyi "ikincil" yapar.

Kavrami ise hic hesaba katmaz. O yuzden de, bilimsel deney ve gozlemlerde; yaptigi spekulatif yanasimlarla, cevapsiz kaldigin da-ki burada da en buyuk sorunu, epistemolojiyi-bilimin bugunku siniri- savunmak yerine, bu siniri asarak; cevap veremedigi konularda; idealizmin "gordunmu bak bunun cevabini veremedin, o zaman bu yaratildi ve bir yaratani ve yaratilisi var" yanasimina, cevapsiz kalir. Bu yuzden de;

MATERYALIST IDEOLOJININ HERZAMAN IDEALIZMIN IDEOLOJIK TUZAGINA DUSME SANSI VARDIR ve MEVCUTTUR.