Normallesme Uzerine

[evrensel-insan]

Normallesme, toplumun fertlerinin normal bir yasam ve iliski surebilmesi demektir. Kisaca toplum ve fertleri; tarihinin ve cografyasinin tum gecmis degerleriyle yuzlesebilecek, olgunluga, bilgi birikimine ve paylasimina yonelebilmesidir.

Normallesmenin, en onemli ozelligi; gelisim ve sorgulama surecinde, toplumun ve fertlerinin sekulerlesecek oldugudur.

Bu sekulerlesme; hem dini icerigini dunyaya yoneltecek; hem de milliyetci kesimin soyutlarinin ayaginin yere basmasini saglayacaktir.

Bu normallesme sureci, ulkemizde yeni sayilir. 1990 sonlarina rastlar. Iste bu normallesmenin getirdigi, gecmisle "ovunme", gecmisi "saklama" ve gecmisi degerler olarak "dokunulmaz kilma" artik tarihe karismistir.

1980 sonrasi doganlar, ulkenin cok farkli bir toplumudur. Herseyi sorgulamak, ogrenmek ve konusmak istemektedir.

Aslinda bu normallesme, tarihe bir sikinti getirmez, sadece tarihin yuceltilenlerini ve her turlu tarihte yer alanlari tarihteki normal yerine oturtur.

Normallesmenin en buyuk temeli, gerceklerle yuzyuze gelebilmek ve gercekleri, dogrularla degisime ugratamamaktir. Bu gerceklerin, dogrulara uyarlanma cabasi, 1990 larla birlikte tarihe karismistir.

Normallesmenin olmazsa olmazlari, birey olmak, sivillesmek, ve gerceklerle yuzlesmekten "korkmamak/kacinmamak", simdiye kadar konusulanmayanlari, konusabilmek ve fertlerin biribirini suclamasi yerine, her ferdin; kendine aldigi degerleri sorgulamasi, sayilabilir.

Normallesmek; toplumun her turlu duzeyinin de yukselmesi anlamini tasir. Tum milli, dini tabularin sorgulanabilmesi, konusulamiyanlarin, konusulabilmesi demektir.

Ulkemizde, dusunce yapisi olarak, bunlara acik olanlar rahat edebilecektir. Askerilik/sekterlik/baskasini suclama/zorlama/mudahele v.s. tum bunlar, normallsmenin onunde bir engeldir ve zamanla ulke ve toplumu bu engeli asabilecektir. Bu engeli kendisini yetistirerek asan fertler, toplumun ilerici ve aydin kesimi olacaktir.

Normallesmek, ayni zamanda; aglamak, sizlanmak, sikayet etmek, baskasini suclamak v.s. yerine toplumun kendine donusumu kendi kendini sorgulamasi demektir.

Toplum kendi kendini sorguladikca da; tum sorunlarin, kendinden kaynaklandigini gorecek ve kendi kendini egitecek ve yenileyecektir.

Baskici ve saldirgan zihniyet sahibi bir toplum, ne sivillesebilir, ne de normallesebilir. Normallesmenin ve sivillesmenin en temel gozlemi sosyal iliskiler ve yasamdir. Bu da maalesef ve henuz toplumumuza uzak gozukmektedir.