Insanoglu Dunya'ya Neler Ekledi?

[evrensel-insan]

Insanoglunun dunya'ya neler ekledigini siralamadan once; insanoglu olmayan dunyanin durumunu ortaya koymak gerekir. Insanoglu yokken, dunyanin en guzel tarifi; AYNININ YANSISIDIR.

Insanoglu ile birlikte; numenal yeti ve kavram dunyaya eklendi. Insanoglu once isareti yaratarak yansiyani bu isaretle ozdeslestirdi ve boylece dili ekledi. Dili sayesinde; kendine gore yansiyanlarin ne oldugunu algilamak ve yine kendine yansitmak icin; kendi dusuncesince; bilimi, felsefeyi, teknolojiyi ekledi.

Butun bu eklemeleri yaparken; en onemli ekleme olan SOYUTU ve SOYUTLAMAYI EKLEDI. Eklemenin koken ve temelinden kaynaklanan ve evrensel olarak yerlestirilmis olan; AYRIMI, FARKI, CIKARI, ekledi. Bunlari yasama yansitabilmek icin; IKTIDARI, GUCU, OTORITEYI, YONETIMI, YONLENDIRIMI, IDARE ETMEYI ekledi. Cografi sinirlari, milliyetleri, dinleri ve tanriyi ekledi.

Bu eklemelere paralel olarak; bunlarin savaslarina yarayan; ideolojileri, teorileri, inanclari ve dogrulari ekledi. Bunlara paralel olarak; savaslari, katliamlari, iskenceleri, esareti, kullugu, koleligi ekledi. Etiksel, sosyal-siyasal-toplumsal-kisisel degerleri ekledi, alim-satimi ekledi. Siniflari, psikolojiyi, psikolojik olgulari ekledi. Aileyi, cevreyi, toplumu, milleti ekledi. Bunlara paralel olarak; savunuyu, karsi cikisi, teslimiyeti, asiligi, boyun egmeyi, bas kaldiriyi ekledi. Tartismayi, atismayi, satasmayi ekledi.

Butun bunlari kendi olumlu (olmek) yasamina uyarlayabilmek icin, zamani, ilki, sonu, baslangici ekledi.

Aslinda bu eklentileri, bir bir siralamak icin; ne yer ne de zaman yetmez.

Fakat cok onemli olan bir seyi eklemeyi unuttu. KENDINI. Insanoglu butun bu eklentileri; kendini goremediginden, insandisi ve insanlikdisi temel ve kokende yapti. O yuzden, kendini dunyaya eklemeyi unuttu. Kendini eklemeyi unutunca, yasam ve iliskisini de; eklemeyi unuttu. Ama, ilginctir; olumu (olmek) ve dogumu da ekledi.

Demekki bundan sonra insanoglunun yapmasi gereken; dunya'ya kendini, ozunu, benligini ve insanligini eklemek. Once bunlari eklesinki; sonra da; tum diger eklediklerini elimine ederek ve gereksiz kilarak, bir bir cikarip; yok etsin.

Taki KENDI YANSISININ, ALGISINI AYNEN YANSITANA KADAR.

Cunku bugune kadar; yansiyi; degistirerek, ayristirarak yansitti. Cunku algiladigi kendi varligi degil; kendi disinin algisiydi. Dolayisiyle, yansittigi da; kendinin yansisi degil; kendi disinin yansitilmasiydi.

Iste insanoglu; bugune kadar dunya'ya eklediklerinin kendi yansisi olmadiginin farkina varirsa; ancak, o zaman kendini aynen yansitacak ve eklediklerinin kendinin yansisi olmadiginin ama; kendinin yansittiginin bilincine varacaktir.

Bundan sonra; eklemek yerine; eklenenleri; kendi aynen yansisi temelinde cikarmak gerekir. Cunku sonucta tum eklenenler ve eklenecek olanlar; ayni dogal/fenomenal dusuncenin bir urunudur ve sorunudur. Cunku bu dusunce insani yansitmamakta; sadece yansiyani ters yansitmaktadir.

Herkes soyle oturup bir liste yapsa; bu eklenenlerle ilgili ve bu eklenenlerin; insan yasam ve iliskisinden neler goturdugunun bilincine ve farkina varsa; ne dunya su anki dunya; ne de insan su anki insan olurdu.

Demekki, insanoglunu insan yapacak olan; ekleyecekleri ve eklenenlere sahiplik, sabitlik ve eklenenler arasi mucadele degil; eklenenlerin bir bir cikartilmasi mucadelesi.

Iste bu mucadele de; insanoglunun en kucuk bolunmez butunu olan birey eliyle olacaktir. Her birey; her ekleneni, kendi oz degerleriyle; ortaya koyacak ve sahipligini, sabitligini birakacaktir. Gerekirse de cikarip atacaktir.

Taki beyninde insanliga ve onun yasam ve iliskisine tursel bilissellik olarak yakisani ve de artik kendi turu bunyesinde kendi ile olan her turlu savasimini bitirene ve tum turunun her turlu fark ve cesitliliginin mozayigini bilimine bilgisine bilisselligine ve teknigine cikarsiz egosuz yansitana kadar.